AYÇA

Vursun güneşin ateşi dağların şavkına
Çalıyor Mehterler bir şanlı tarih adına
Ordular koşar Kut veren buyruğun peşinden...
Yağız at sırtında "Metehan" düşsün yâdına.
***
Atlılar akınlarda bulur yiğit özünü
Alperen’ler tetikte bekler "Kağan" sözünü
Kaybolur uykular karanlıkların eşinden...
Selvi boylu Ayça’nın görünce Ay yüzünü.
***
Ötüken dağları sanki bana dar geliyor
Yaralıyım dağlarında buzlu kar geliyor
Hülyalara dalar gibi senin o meşkinden...
Gelde bakıver, derinlerden kan geliyor.
***
Ayçam zehrini batıran bir yılan gibisin
Kavuşmak ırak, sanki salgın kıran gibisin
Buseden vazgeçtim; alsam saçın teninden...
Serabı andırır gözlerin, yalan gibisin.
***
Ayça kara gözlerin bende hoş bir sedadır
İnce ellerin vuslata varmayan vedadır
Bir gamlı kederin içine battım dilinden...
Ayça! şimdi mezar taşımda buruk sevdadır.
................
K.Kurultay