Konamadı hiç kimse şu gönül sarayıma
Çık artık düşlerimden, gel ne olur Almila.
Ötüken’de ölüm olsun çok görmem yazgıma
Çıkalım seninle Altay’ın puslu dağlarına.
Değişmem o kara bakışlarını bin pula
Ak başlı kartal gibi dik durarak her kula
Koşarım düşe kalka o sevdanın yoluna
Yazalım aşkı ötüken’in ovalarına.
Söyle! gökte "Ay" şavkını hep sana mı verdi?
Yoksa bir ok çektinde ucu bana mı değdi?
Deli bir kısraktır başım, yalnız sana eğdi
Koşalım seninle Turan’ın yaylalarına.
Kaypak gecelerde çekerek o hançerini
Yeterki ayırma benden kara gözlerini
Ölüm biçare! çekerim aşkın bedelini
Coşalım seninle al çadırlı otağlarda.
Ah Almila! Tanrı dağları ağlıyor sensiz
Efsunlu "Hazar" nicedir inliyor sebepsiz
Gelde tamamla beni,sensiz bir yanım eksik
Yanalım seninle türklüğün anılarına.
Konamadı hiç kimse şu gönül sarayıma
Çık artık düşlerimden, gel ne olur Almila.
Ötüken’de ölüm olsun çok görmem yazgıma
Çıkalım seninle Altay’ın puslu dağlarına.
................
K.Kurultay
GEL ARTIK ALMİLA!
